Jak zaplanować trasę wycieczki w górach zimą?
Jednym pierwszych etapów przygotowania do wyjścia w góry zimą jest zaplanowanie trasy wyprawy, zanim jeszcze wyruszymy w drogę. Obecnie nie jest to trudne — na początku należy sprawdzić w internecie, jakie szlaki występują na danym obszarze i które z nich są dostępne dla turystów w sezonie zimowym. Do tego należy uwzględnić trudność trasy (w kontekście długości, stromych wejść, wysokości n.p.m. itd.) i dopasować ją do własnego doświadczenia, umiejętności czy kondycji fizycznej.
Trasy wycieczek można także zaplanować przy użyciu aplikacji mobilnych, o których piszemy więcej w dalszej części artykułu. W przypadku chęci dokładniejszego sprawdzenia, którą trasę wybrać, można skorzystać z grup w mediach społecznościowych lub odwiedzić fora internetowe.
Uwzględnij warunki pogodowe i czas wyprawy
Wstępny rekonesans został wykonany — co dalej? Zanim zapadnie ostateczna decyzja o wyborze konkretnej trasy, trzeba wziąć pod uwagę konieczność prawidłowego odczytania i zinterpretowania warunków pogodowych w górach zimą. W zależności od prognozy warto skorygować pierwotny plan, aby uniknąć zbędnego ryzyka. Podobna zasada dotyczy zagrożenia lawinowego. Jeśli się pojawi, w szczególności początkujący powinni zmienić przebieg trasy w taki sposób, aby nie prowadziła przez obszary objęte ryzykiem wystąpienia lawin. Ogólnie rzecz biorąc, gdy pogoda i warunki nie dopiszą, najlepiej w ogóle nie wychodzić w góry.
Co więcej, ze względu na dosyć dynamiczne zmiany pogody i bardziej wymagające warunki atmosferyczne, planowanie trasy w rejonach górskich zimą powinno również zakładać, że coś może pójść nie tak. Mowa tu o sytuacji, gdy np. fragment szlaku zostanie zasypany w tak dużym stopniu, że jego dalsze pokonywanie nie będzie możliwe. Warto dobrze przemyśleć na etapie planowania, czy jeśli tak się stanie, lepiej będzie zrezygnować z wycieczki, czy np. skorzystać z sąsiadującego obejścia, które pozwoli dojść do celu, jednak znacznie wydłuży wędrówkę.
Oprócz warunków pogodowych oraz ich zmiany czy nieprzewidzianych przeszkód na trasie trzeba wziąć pod uwagę czas. Zimą szlaki pokonuje się dłużej, niż w sezonie letnim. Dni są znacznie krótsze, więc warto uwzględnić również ten czynnik, ponieważ zimowe wędrówki po zmroku, zwłaszcza z dala od cywilizacji, mogą być po prostu niebezpieczne. Dlatego jedna z podstawowych zasad bezpieczeństwa w górach zimą wskazuje, żeby zaplanować wyjście najlepiej na wczesny ranek, aby wrócić jeszcze za dnia.
Ubezpieczenie turystyczne
Oznaczenia szlaków górskich — czarny nie musi być trudny!
W Polsce szlaki turystyczne zostały wyznaczone przez PTTK. Istnieją trasy piesze, rowerowe, wodne, konne i narciarskie. Wśród większości osób panuje przekonanie, że kolor, jakim został oznaczony dany szlak, oznacza jego stopień trudności. Jest tak w przypadku tras narciarskich, jednak jeśli chodzi o szlaki piesze, to np. trasa czarna nie musi być najtrudniejsza. O czym w takim razie informują kolory szlaków górskich? Odpowiedź znajdziesz poniżej:
- czarny – szlaki dojściowe, łączące ze sobą pozostałe trasy;
- żółty – krótki szlak łącznikowy;
- zielony – trasy widokowe, prowadzące do charakterystycznych miejsc;
- czerwony – szlak główny;
- niebieski – trasa dalekobieżna.
Ubezpieczenie podróżne
Nawigacja w górach zimą przy pomocy oznaczeń na szlaku
Nawigacja w telefonie zdecydowanie ułatwia poruszanie się na szlaku. Jednak nie warto całkowicie ufać nowoczesnej technologii i mieć plan awaryjny np. wtedy, gdy nasze urządzenie się rozładuje. Dobrze wiedzieć, o czym informują poszczególne symbole, które spotykane są na trasach pieszych.
Podstawowe oznaczenie szlaku to trzy poziome paski, gdzie środkowy ma kolor oznaczający rodzaj trasy, a dwa zewnętrzne są białe. Mogą występować również jego wariacje z dodatkowymi elementami, np.:
- biały wykrzyknik – możliwe trudności nawigacyjne. Należy skupić się na podanych oznaczeniach, aby się nie zgubić;
- strzałka – oznaczenie miejsca zmiany kierunku szlaku;
- znak skrętu – umieszczany przed skrętem; na trasie powinien być umieszczony kolejny znak potwierdzający;
- kropka w kolorze szlaku na białym tle – oznacza początek lub koniec szlaku.
Oznaczenia szlaków mogą pojawiać się na drzewach, głazach, skałach, płotach, słupach czy nawet elewacjach budynków. Powinny być rozmieszczone nie rzadziej niż co 200 m. Często na trasach znajdują się także tablice, określające dodatkowo czas dotarcia do danego punktu.
Jak się nie zgubić w górach zimą?
Najważniejsza zasada, która pozwoli uniknąć zgubienia się na wycieczce, jest bardzo prosta — przede wszystkim nie wolno schodzić z wyznaczonego szlaku. Udanie się w bardziej dzikie rejony może kusić ciekawszymi trasami i lepszymi widokami, ale jeśli nie mamy odpowiedniego przygotowania, sprzętu, prowiantu i umiejętności nawigacji bez użycia sprzętów elektronicznych, to lepiej nie ryzykować. Nawet przy dużym doświadczeniu należy zachować dużą ostrożność, zwłaszcza zimą.
Utknięcie na szlaku o tej porze roku wiąże się z dużo większymi niebezpieczeństwami i wyższym ryzykiem utraty zdrowia czy nawet życia. Nawet na stosunkowo bezpiecznej trasie może dojść do nieprzewidzianego wychłodzenia organizmu czy upadku, który uniemożliwi powrót o własnych siłach. Z tego względu warto pomyśleć o skorzystaniu z ubezpieczenia turystycznego.
Warto również mieć zainstalowaną w swoim smartfonie aplikację RATUNEK i numery alarmowe 985 i 601 100 300, które umożliwią otrzymanie koniecznej pomocy w razie kłopotów na wycieczce.
