Jak oznakowane są trasy narciarskie?
Trasy narciarskie oznaczane są kilkoma kolorami, które wskazują ich stopień trudności:
Zielona – trasa bardzo łatwa, dla początkujących. To oznaczenie spotkamy w takich krajach jak np. Francja czy Hiszpania lub w krajach skandynawskich.
Niebieska– trasa łatwe, dla narciarzy o umiarkowanym doświadczeniu.
Czerwona – trasa trudna, dla zaawansowanych narciarzy.
Czarna – trasa bardzo trudna, wyłącznie dla narciarzy i snowboardzistów, którzy posiadają bardzo zaawansowane umiejętności.
Żółta/pomarańczowa – trasy nieprzygotowanie i niepatrolowane. Oznaczone czasem: poza trasą. Kolorem żółtym bywają również oznaczone snowparki lub miejsca do uprawiania ekstremalnych sportów zimowych dla narciarzy i snowboardzistów.
Pamiętaj! Poza Europą, np. w USA, czy Japonii stosuje się inne oznaczenia – wykorzystujące przykładowo czarne romby. Dlatego wybierając się na narty za ocean warto mieć tego świadomość i nauczyć się obowiązujących tam znaków zanim rzucimy się w dół stoku.
Znaki na nartach
Na stokach narciarskich spotykamy różne znaki zakazu, informacyjne, kierunkowe czy ostrzegawcze, których celem jest zapewnienie bezpieczeństwa narciarzom i innym użytkownikom stoku.
Znaki ostrzegawcze
Znaki ostrzegawcze są najczęściej żółte, w kształcie trójkąta. Ostrzegają przed niebezpieczeństwami. Wśród najczęściej spotykanych znaków ostrzegawczych można wymienić oznaczenia sygnalizujące zakręt, skrzyżowanie tras, zwężenie tras, ratraki, armatki śnieżne itp.
Odrębną grupę stanowią znaki ostrzegające przed lawinami. Przede wszystkim są to żółto-czarne szachownice. Podobne znaczenie ma ręka na czerwonym tle, która mówi, że trasa jest zamknięta z powodu zagrożenia lawinowego. Czarna flaga oznacza zagrożenie lawinowe na całym terenie, a biało-czarna szachownica lokalne zagrożenie lawinowe. Pamiętajmy, że znaki na stokach mogą być miękkie (siatki z oznaczeniem) lub twarde – przypominające znaki drogowe.
Znaki informacyjne
Do znaków informacyjnych należą oznaczenia dotyczące trudności tras, ale nie tylko. Niebieskie, prostokątne znaki, które zobaczymy na stoku, mogą sygnalizować nam, że dany wyciąg przeznaczony jest dla określonej liczby osób, wskazywać punkty pomocy medycznej, komunikować, że w danym miejscu mogą poruszać się piesi lub osoby na sankach. W górach spotkamy także znaki w postaci zegara, które pokazują o której dany wyciąg jest otwierany lub zamykany.
Znaki nakazu
Znaki nakazu wskazują narciarzowi, że powinien na trasie lub wyciągu poruszać się w określony sposób, czyli np. skręcić w prawo lub w lewo, wysiąść z wyciągu na lewo lub na prawo, trzymać kijki w jednej ręce przy wsiadaniu na wyciąg itp. Mogą też np. przypominać o obowiązku noszenia kasku w przypadku dzieci i młodzieży.
Znaki zakazu
Znaki zakazu określają czynności, które w danym miejscu na stoku są zakazane. Przykładowo może to być znak zakazu huśtania na wyciągu krzesełkowym, zakaz jazdy poza trasą, zakaz wjazdu, zakaz zwierząt, skuterów, sanek itp.
Znaki kierunkowe
Na stoku spotkamy również znaki kierunkowe, które pokażą nam np. gdzie prowadzi dana trasa i ile ma kilometrów.
Ubezpieczenie turystyczne
Komunikacja z załogą helikoptera ratunkowego
Do kategorii znaków należy zaliczyć też sygnały ratunkowe. Dawanie znaków helikopterowi ratunkowemu jest kluczowym elementem skutecznej komunikacji w sytuacjach awaryjnych. Do komunikacji się z załogą helikoptera ratunkowego służą dwa międzynarodowe znaki:
- Sylwetka w kształcie litery Y (YES; obie ręce wyciągnięte do góry), co oznacza potrzebę pomocy.
- Sylwetka w kształcie litery N (NO; jedna ręka opuszczona, druga w górze), co oznacza, że pomoc nie jest nam potrzebna.
Pomoc można wzywać również poprzez sygnały świetlne i dźwiękowe. W górach wzywamy pomoc nadając sześć sygnałów świetlnych lub dźwiękowych na minutę. Czyli sygnał co dziesięć sekund, następnie minuta przerwy i kolejne sześć sygnałów.
